معيارهايي  به عنوان پايه هاي اساسي اين مفهوم تعيين گرديده است. ابتدا اينكه گردشگري اجتماعي صرف نظر از موقعيت هاي مالي و جغرافيايي حقوق اساسي همه را شناسايي كرده و مي خواهد كه افراد از كار رها شده و تعطيلات داشته باشند . اين امر منعكس كننده ي رابطه ي بين توان استفاده ، دسترسي به تعطيلات و قيمت منطقي كه افراد توان پرداخت آنرا دارند مي باشد. دوم اينكه ، اين گردشگري اهميت فراغت و تعطيلات را به عنوان يك موقعيت استثنايي در توسعه فيزيكي و فرهنگي افراد ، ارتقاي سطح اجتماعي افراد و اتحاد ودر هم آميختگي با جوامع كارگري بجاي جوامع بزرگ مطالعه مي كند. سوم اينكه استفاده از اين گردشگري به يك ابزار توسعه اقتصادي و وسيله اي براي مديريت و ارتقاي سرزمين ملي و بطور هم زمان حفظ و نگهداري محيط طبيعي و انساني مناطق مقصد كه امروزه اغلب توسعه پايدار ناميده مي شود تبديل شده و اين روابط را بررسي مي كند.

در كشورهاي با استاندارد بالاي زندگي گذشته گردشگري اجتماعي مي تواند به سه دوره تقسيم شود : دوره ي ظهور بعد از جنگ جهاني دوم ، دو دهه رشد بسيار قوي در 1960 و 1970 و يك دوره ي ادغام فرصت ها و مشاركت ها و پرس وجو ، ارزيابي دوباره  و تعيين  دوباره ي  اهداف و مفاهيم اساسي كه منجر به « بيانيه ي مونترال » در كنگره ي Bureau International du Tourisme social شد و منشور جديد گردشگري اجتماعي را تشكيل دادند. اين منشور جهاني شدن گردشگري اجتماعي و گسترس حركت از كشورهاي اروپايي (فرانسه ، بلژيك ، ايتاليا، پرتغال ، سوئيس) كه از آنها آغاز شده بود و به سمت آمريكا بويژه كشورهاي صنعتي كانادا ، ايالات متحده و كشورهاي در حال توسعه مانند مكزيك را قانوني كرد . اين منشور سازمان ها و قوانين زيادي براي گردشگري اجتماعي مشخص كرد. مانند تسهيلاتي كه در زمينه هاي جغرافيايي و سياسي مرتبط همراه با بين المللي شدن اين پديده به وجود آمده است.

سياست هاي گردشگري اجتماعي معمولا بنا به درگيري استان ، گروه هاي جوامع محلي و اتحاديه هاي كاري متفاوت است. اين سياست ها به اولويت راه هاي مختلف كمك به افراد اهميت ميدهد. (حمايت هاي مالي ارائه شده به افراد براي تعطيلات مانند حمايت از تعطيلات سالم و بي خطر يا هزينه هاي تعطيلات در سوئيس و فرانسه).بعلاوه اين سياست ها به تهيه ي زيرساخت هاي اساسي نيز اهميت مي دهد، بخصوص اقامت ويژه ، اقامت براي خانواده ها و انجمن ها ، دهكده هاي تعطيلات ،اردوگاه ها ، هتل هاي جوانان و انواع ديگر. در كشورهايي كه بيشتر متعهد به انجام اين سياست هستند ، اقدامات اخير در تاسيسات مهم اقامتي  مقاصد كه توسط اتحاديه هاي حقيقي كاري اداره مي شود نتيجه بخش خواهد بود . بنابراين در فرانسه اين اتحاديه ها  راهنمايان خوبي براي گردشگري اجتماعي هستند .

منبع: tourism encyclopedia, edited by jafar jafari, 2002

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: